بی احترامی به دیگران
پنجشنبه, ۲۳ آذر ۱۳۹۶، ۰۲:۳۰ ب.ظ
در صورت تداوم بی احترامی به دیگران که عدم حفظ حرمت و حریم
خود است علائم مریضی روانی ظاهر میشود و این خود نشانه لزوم مداخله فردی متخصص برای
رفع مشکل است آنچه اصول اولیه اخلاقی ( بخصوص اخلاق اسلامی ) و اجتماعی می طلبدحفظ
حریم ارتباطی خود با دیگران است ما اجازه نداریم با کسی که چند دقیقه پیش از آشنایی
با او نمی گذرد رابطه صمیمانه و دوستانه برقرار کنیم، اعتماد کورکورانه نتیجه ای جز
شکست و ضرر ندارد بایستی در ارتباطات اجتماعی بدون دقت و موشکافی در امور دیگران، ظاهر
و رفتار نزدیکان، همسایگان، همکاران و حتی رئیس و بالا دست و امر ده، رابطه ای صلح
آمیز، آرام و بدون تنش و اضطراب و رنج دیده گی فراهم کنیم.
لزومی ندارد حد احترام را آنقدر زیاد کنیم که دیگران از آن سوء استفاده کنند و گاه آنقدر فتیله احترام را پائین آوریم که دیگران ما را فردی از خود راضی، مغرور، خودخواه تنها و جاه طلب، یکه تاز میدان، علم زاده و غیره قلمداد کنند.
فراموش نکنید هر کسی که با او در ارتباط هستید بنحوی متوجه میشود که منشاء و نوع احترام قائل شدن شما چگونه است با مردم بایستی با احترام و برخورد انسانی رفتار کرده احترام در کوچه و خیابان و مغازه و اماکن عمومی که چند دقیقه بیشتر بطول می انجامد با افراد خاص، همسر و فرزندان، نزدیکان و همکاران و دانشجویان و مشتریان بگونه دیگری است اساساً حریم ارتباطی هر انسانی همانند حلقه هائی است که به دور خود تنیده است هر کس جای خاص و حلقه حریم خاص خود دارد با همسر آنگونه برخورد نمی کنید که با حمامی سر گذر.
از اینرو انسان باید دیدگاه مثبت نسبت به خود واقعی و عملکرد روانی خود داشته باشید خود را قبول کنید. با هر عیب و نقص طبیعی، مادرزاد یا ناشی از محیط. مثلاً فردی که در اثر زلزله، حوادث طبیعی و جنگی و تصادف دچار معلولیت می شود نداند که بایستی آسیب جسمی مانع تعالی و پیشرفت او شود. شخصیت هر انسانی فراتر از آنست که در مقابل بحرانهای خانوادگی، ازدواج، جنگ، معلولیت، سوختگی، سرطان، بیماری پوستی و بد شکلی های جسمی تسلیم شده و تحلیل رود بنابراین از بحث بهداشت روانی و احترام به شخصیت خود و دیگران نتایج زیر را گرفت.
1) بشر بواسطه خصوصیات انسانی که خود متصل به خالق است قابل احترام می باشد
2) اگر خود را ارزشمند، قابل اعتماد و عزتمند یافتیم ،به دیگران می توانیم احترام قائل شویم
3) هسته اصلی اعتماد به نفس یا عزت نفس که باعث احترام بخود و دیگران است بسته به عوامل متعددی است نظیر با ما در آگاهی، تجارب، فرهنگ، هوش
4) هر فردی در درون خود دارای عاملی است که بایستی آنها را باز شناسد. آن عوامل عبارتند از: احساسات، انتخاب ها، ارزش ها، نیازها، قدرت ها، ضعف ها، اهداف، ادراکات، رفتارها، نگرش ها می باشد.
5) هیچ انسانی بی نیاز از داشتن ارتباط با دیگران نمی باشد. بنابراین او در، دیگران اثر می کنند و دیگران در او.
همه افراد در شکوفائی استعدادهای یکدیگر سهیم هستند و آغاز این رابطه باید با احترام متقابل یاشد. چه تصویر ذهنی ما از خودمان بسیار اوقات در اثر الگو سازی با بیرون از خودمان امکان پذیر می گردد پس اگر دیگران را ارزشمند قلمداد کنیم در حقیقت به رشد و تعالی خود و فرزندانمان کمک کرده ایم.
6) بنابراین احترام به خود و دیگران علامت سلامت روانی و عزت نفس افراد است
7) اگر می خواهید روانی آرام بیابید، با دیگران همانگونه سخن بگوئید که دوست تر می دارید با شما آنگونه و با لطافت ارتباط برقرار کنند.
8) از هتک حرمت دیگران بپرهیزیم که نه تنها، گناه، خلاف و بِزِه است بلکه بدین وسیله می توانند اتیکت بیمار روانی را بر ما بزنند و شاید از گردونه اجتماعی خارجمان سازند
9) انسان سالم ( از نظر روانی ) خود را آئینه دیگران می بیند. بنابراین نه تنها در سلامت خود می کوشد که این کوشش را به نفع جامعه نیز می داند.
10) علامت کلی سلامت و بهداشت روانی وقتی حاصل می شود که شما با نا توانائیها نواقص و نیازمندی ها، ضربه های روانی، فشارها، کمبودها، شکست ها بتوانید بگونه ای سازش و یا بهتر بگوییم سازگاری حاصل کنید که هنوز احساس خوب بودن داشته باشید اگر بپرسید حالتان چطور است؟ باید بگوئید احساس خوبی از خود و از خانواده دارم بنظر من انسانها خوبند و بندگان خداوند هستند.
11) علاوه بر همه اینها، عامل فوق که مشکلات را نیز حل میکند و بهترین کمک برای حفظ بهداشت و سلامت روان است. داشتن ایمان، اعتقاد و تقوی، رابطه ای احترام آمیز با خداوند است دلیل ما کسانی هستند که در سخت ترین شرایط با داشتن اعتقاد راسخ سالم ماندند و در سلامت ضربه دیده ها می کوشند.
